Volg jij wat je hart je ingeeft?

Het is half augustus als ik de nieuwsbrief voor september wil schrijven. Onderwerp: wat voedt jou en zorg je er wel voor dat je daar aandacht aan geeft? En opeens voel ik: nee, zo wil ik niet schrijven…iets wat niet goed gaat, wat beter kan, waar je aan kan werken, waarom geven we daar eigenlijk zoveel aandacht aan? Liever wil ik blij zijn met wat er is en voelen ‘het is goed wat ik doe of juist laat vandaag’.

Jij kent dat vast ook, dat je jezelf doelen wilt stellen en daaraan werkt tot je bereikt hebt wat je wil. En natuurlijk is dat soms helpend, stap voor stap naar een doel toewerken. Mijn punt is vooral, mag het ook vanuit flow, kan ik meegaan met wat zich aandient? In plaats van een lijstje afwerken, voelen waar mijn energie naartoe gaat en dat leidend laten zijn. Misschien wel: een wandeling maken. Of op een zonnig terras een espresso drinken. Inderdaad, direct hoor ik dan een stemmetje dat zegt dat er dan dingen blijven liggen. Nou en? Is dat nou zo erg? Ik weet uit ervaring dat wanneer ik echt volg wat ik graag doe, de dingen gebeuren die ook écht belangrijk zijn op dat moment. Dat zijn to do’s die vanuit flow ontstaan en ze komen vanzelf naar boven, omdat mijn hart er ligt.

In de vakantie realiseerde ik me dat mijn creatieve kant niet erg aan bod is gekomen afgelopen jaar. Ik was vooral volop bezig met de klankpraktijk. Al het andere stond even geparkeerd. Prima, dat paste me. Nu voel ik weer meer ruimte voor de creatieve kant. Ik weet dat het belangrijk is om daar weer aandacht aan te geven, het voedt me en ik geniet ervan. Nu is het weer de kunst om los te laten hoe dat eruit moet zien, de verwachting van het resultaat. Ik geniet enorm van werken met textiel. Stofjes, mooie garens, mixed media technieken… allemaal fijn. Dus tijdens de vakantie nam ik me voor om daar weer een project mee te starten. En nu dat dus kan gaan gebeuren blijkt dat ik nog helemaal geen zin heb in stofjes. Wel in de muur verven op mijn werkkamer. Vandaag ben ik met 4 kleine potjes verf aan de slag gegaan om te bepalen welke kleur ik het mooist vind. Vanochtend deed ik al allerlei klusjes waar ik tegenop zag. Het viel allemaal reuze mee.

Speeltijd. Ik weet dat het daarom gaat. Maar hoe dat eruitziet? Dat kan iedere keer anders zijn, soms kan ik mezelf er aardig mee verrassen! Klankmassage heeft de potentie om dichter bij de antwoorden op zo’n vraag te komen, omdat het je terugbrengt naar de gevoelservaring. Wat voel ik eigenlijk op dit moment? Wat wil ik, waar heb ik nu behoefte aan? Wat voedt mij? Daar kom je niet terecht door in je hoofd te blijven rondhangen.