In onze cultuur zijn we zo op het hoofd en denken gericht dat we neigen onszelf erin gevangen te houden. Wat er dan gebeurt is dat we ons lijf nauwelijks echt bewonen. Dat merk je alleen al aan de oordelen die we hebben over ons lijf! Er deugt van alles niet aan. Terwijl wanneer ik mijn lijf bewoon, erin aanwezig ben, ik meteen met mildheid naar mijn lichaam kan kijken, waardoor de impuls om te oordelen verdwijnt.
Neem bijvoorbeeld de onderkin die ik in de spiegel of op een foto zie. Mijn hoofd krijgt er meteen een ‘tja-gevoel’ bij. Maar zit ik in mijn lijf, en zie ik dezelfde foto, dan vind ik het opeens leuk te weten dat mijn oma óók zo’n kin had. Het verbindt me met waar ik vandaan kom, met familie. Zoiets kan ik ook voelen bij de sproeten op mijn lijf, mijn moeder had die ook. En die twee littekens op mijn buik laten weer andere delen van mijn geschiedenis zien.
Waarom zou ik delen willen wegpoetsen of ontkennen, en daarmee delen van mezelf en hoe ik zo geworden ben?
Niet in je lijf zitten kan grote gevolgen hebben voor je gezondheid en welzijn. Als je je lijf onvoldoende bewoont, is het moeilijk er contact mee te krijgen en de signalen te horen die het geeft. Signalen die vragen om een antwoord, van jou. En luister je niet, dan gaat het vanzelf harder roepen. Mogelijk op een manier die onnodig was geweest als je de signalen wel had kunnen horen.
Wat mijzelf enorm helpt om in contact met mijn lijf te komen en te blijven, is de klank van mijn eigen stem. Via klank maak je meteen contact met alles in je lichaam; je organen, bindweefsel, botten. Klank raakt werkelijk alles aan. Dat kan je fijn voelen met klankschalen, maar ook met je eigen stem en die heb je altijd bij je.
Klankmeditatie
Wat ik zelf heel graag doe om in mijn lijf te raken, is een klankmeditatie. Wil je het ook proberen? Ga dan zitten of staan en leg je hand op je borst. Adem een paar keer goed in en uit. Start dan met het maken van een Ah-klank, tot je adem op is.
Voel je de trilling onder je hand? Doe dit een paar keer achter elkaar, ongeveer twee minuten lang. Langer mag natuurlijk ook. Als je al in je hoofd zat, krijg je nu onmiddellijk contact met je hartgebied en de rest van je lijf.
Het keelgebied is het gebied dat letterlijk de verbinding legt tussen hoofd en de rest van het lijf, en die verbinding activeer je hiermee.
Hoe vaak doe je deze meditatie? Als je je echt weer bewust van je lijf wilt worden is het ideaal om iedere 60 minuten even de tijd te nemen voor deze oefening. Je zou de timer van je telefoon kunnen instellen zodat je het niet vergeet.
Mijn ervaring is dat het voor veel mensen echt goed werkt als ze een aantal dagen het ritme van 60 minuten aanhouden en over de schroom om ‘zomaar een geluid te maken’ heen kunnen stappen.
Leuk als je laat weten wat het met je doet!